Zaniedbałam przez ostatnie miesiące bloga. Zatopiłam się we własnym rodzicielstwie, albo raczej utonęłam w jego głębiach. Nie jest łatwo być rodzicem dwulatka. Nie jest łatwo być rodzicem dziecka o większych potrzebach. To mieszanka wybuchowa, kiedy znienacka przychodzą trudne do ukojenia żal i rozpacz przejawiające się w histerycznych spazmach.. To wielogodzinne bujania, nieskuteczne próby położenia dziecka do łóżka czy wspólnego wyjścia z domu. A na deser poczucie, że wszystko, co robię – nie wystarcza, a wszystko, co daję (naprawdę WSZYSTKO) – to za mało.
III Konferencja Bliskości, która miala miejsce w miniony weekend. Koło ratunkowe w smym środku tych macierzyńskich odmętów. Czas tak dla mnie wazny. Czas dla mnie i o mnie...